When are headaches dangerous?
What is the cause of blurred vision?
Is there a cure for migraine headaches?
بعضی از بیماری‌ها زمانی که رخ می‌دهند، فرد کنترلی روی آن‌ها ندارد و حتی ممکن است متوجه نشود چه بلایی سر او خواهد آمد. از جمله آن‌ها باید تشنج را نام ببریم.
تشنج خطرناک بوده و گاهی ممکن است نشانه‌ای از بیماری زمینه‌ای باشد. اگر نتوانید حین تشنج شرایط را مدیریت کنید، ممکن است عوارض جبران‌ناپذیری برایتان رخ دهد. پس در ادامه مطلب همراه ما باشید تا این اختلال عصبی، انواع آن و روش‌های درمان تشنج را بررسی کنیم.
تشنج در اثر تغییر در فعالیت‌های در مغز اتفاق میافتد. این بیماری گاهی ممکن است هیچ نشانه‌ای نداشته باشد، اما بیشتر مواقع علائم چشمگیر آن اسپاسم یا لرزش شدید دست و پاها و از دست دادن یا تغییر در سطح هوشیاری فرد است.
تشنج عصبی به ۲ دسته کانونی و گسترده تبدیل می‌شود که در ادامه هر کدام از آن‌ها را توضیج می‌دهیم.
تشنج‌های کانونی تنها در یک قسمت از مغز رخ می‌دهند. این نوع تشنج‌ها در نواحی کوچک و محدودی از مغز شروع می‌شوند اما این قدرت را دارند که مناطق بزرگتری از آن را نیز تحت تاثیر قرار دهند. تشنج کانونی به دو زیرگروه تبدیل می‌شود:
زمان بروز این تشنج، هوشیاری فرد از دست می‌رود یا سطح آن تغییر می‌کند. در این شرایط بیمار حس می‌کند خواب است. او ممکن است در ظاهر بیدار باشد اما به یک نقطه خیره می‌شود و به اطرافیانش پاسخی نمی‌دهد یا یک سری حرکات تکراری را انجام می‌دهد.
این حرکات ممکن است شامل مالش دست‌ها به هم، حرکت دهان، تکرار کلمات خاص یا راه رفتن در یک مسیر دایره‌ای فرضی باشد. افراد ممکن است بعد از پایان این حمله، حتی آن را به خاطر نیاورند. شناخت و تشخیص نوع این اختلال برای انتخاب نوع درمان تشنج واجب است.
این دسته از تشنج احساسات فرد را نسبت به محیط و اطرافیان تغییر می‌دهد و روی ظاهر، بو، مزه یا صدای محیط تاثیر می‌گذارد. در عین حال شما کاملا نسبت به اطراف خود هوشیار هستید. اما ممکن است ناگهان عصبانی، خوشحال یا ناراحت شوید. برخی افراد هم حالت تهوع می‌گیرند یا احساسی به آن‌ها دست می‌دهد که توضیحش سخت است.
از دیگر علائم این دسته از تشنج‌ها مشکل در تکلم، لرزش یا تکان دادن غیرارادی دست و پا،سرگیجه سوزن سوزن شدن قسمتی از بدن و دیدن نورهای چشمک‌زن هستند. بعضی از افراد علائم تشنج کانونی را با علائم سایر اختلال‌های عصبی مانند میگرن اشتباه می‌گیرند
حمله عصبی و تشنج ممکن است شرایطی را به وجود بیاورد که برای خود بیمار و اطرافیانش خطرناک باشد. از جمله:
اگر بیمار هنگام تشنج ایستاده باشد، ممکن است زمین بخورد و استخوان‌هایش آسیب ببیند.
اگر فردی هنگام شنا یا حمام کردن دچار تشنج شود، در معرض خطر غرق شدن قرار می‌گیرد.
اگر فرد بیمار هنگام رانندگی به آن دسته از تشنج‌هایی که هوشیاری فرد را می‌گیرد دچار شود، تصادف می‌کند و ممکن است عوارض جبران‌ناپذیری به همراه داشته باشد.
تشنج در دوران بارداری خطرهایی را برای مادر و جنین دارد. بعضی از داروهای درمان تشنج خطر نقص مادرزادی را افزایش می‌دهند. اگر صرع دارید و می‌خواهید باردار شوید، حتما با پزشک خود مشورت کنید تا در صورت نیاز داروهای شما را تغییر دهد و بارداری شما را تحت نظر داشته باشد.
افراد مبتلا به تشنج بیشتر از دیگران در معرض مشکلات روانی مانند افسردگی و اضطراب هستند. این مشکلات ممکن است در نتیجه مواجهه با خود بیماری و عوارض جانبی داروهای درمان تشنج باشند.
اگر تشنج به دلایلی غیر از صرع اتفاق بیافتد، معمولا تکرار نمی‌شود، اما افرادی که صرع دارند تشنج‌های غیر ارادی مکرری را تجربه می‌کنند. اگر تشنج شما یا اطرافیانتان تکرار شد و دلیل آن را نمی‌دانید بهتر است سریع با دکتر مغز و اعصاب آنلاین مشورت کرده و در صورت نیاز به مطب او مراجعه کنید.
استفاده از دارو روش متداول‌تر درمان تشنج است. افرادی که به بیماری صرع مبتلا هستند باید داروهای ضدتشنج را مصرف کنند. این داروها تا ۷۰ درصد تشنج را کنترل می‌کنند. بیمار باید داروها را دقیقا مطابق دستور پزشک مصرف کنند.
اگر از داروهای ضدتشنج مصرف می‌کنید، به هیچ وجه به‌شکل ناگهانی مصرف آن را قطع نکنید. بهتر است با پزشک خود درباره عوارض جانبی داروها صحبت کنید و برای پیدا کردن بهترین دارو گزینه‌های مختلف درمان تشنج را امتحان کنید.
پزشک‌ها برای کودکانی که درمان دارویی برای آن ها پاسخگو نیست، معمولا رژیم غذایی خاصی به نام رژیم کتوژنیک را تجویز می‌کند. پزشک شما باید تشخیص بدهد که آیا این رژیم برای درمان تشنج فرزند شما مناسب است یا باید راه‌های دیگری را برای آن انتخاب کند.
اگر تشنج فرد از نوع کانونی باشد و به دیگر راه‌های درمان تشنج پاسخ ندهد، پزشک ممکن است تصمیم بگیرد قسمتی از مغز را که مرکز تشنج است جراحی کند و آن را بردارد.
عصب واگ طولانی‌ترین عصب مغزی است که پیام‌ها را از مغز به اندام‌های داخلی بدن ارسال می‌کند. در روش تحریک عصب واگ دستگاهی را در قسمت بالای قفسه سینه تعبیه می‌کنند که سیگنال‌های الکتریکی ضعیفی را از طریق عصب واگ به مغز ارسال می‌کند.
نظرات (0)